محمدعلی ترقی جاه(متولد 1322 در تهران)، نقاش نوگرا و خودآموخته‌ی ایرانی است. او در رشته‌ی مهندسی مکانیک تحصیل کرده بود، اما مهندسی را رها کرد تا رویای نقاشی را دنبال کند. دریافت مدال طلای مسابقات هنری دانشگاه‌های ایران در سال 1346 او را به ادامه‌ی این راه ترغیب کرد. آثار او به محافل بین‌المللی هنر راه یافتند و بارها در مراکز مهم هنری نیویورک، توکیو، دهلی، پکن، پاریس، زوریخ، اشتودگارت و ... حاضر شدند. در سال 1377 موزه‌ی بین‌المللی هنرهای قرن بیست و یکم امریکا (تیموتکا) آثار او را به عنوان نماینده‌ی هنر ایران نمایش داد.  برخی از آثار او در مراکز مهم هنری جهان همچون موزه‌ی بین‌المللی هنر قرن بیست و یکم امریکا، موزه‌ی هنرهای مدرن شارجه، موزه‌ی جهانی روتردارم و گنجینه‌ی موزه‌ هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شود.او در ابتدای راه نقاشی به شیوه‌ای واقع‌نما نقاشی می‌کرد اما از اواسط دهه‌ی 1350 تمایلات ذهنی و مدرنیستی در نقاشی‌هایش بروز پیدا کرد.  در دهه‌ی 1360 مشخصه‌های سبکی آثارش را انسجام بخشید و به جهان تصویری منحصر‌به‌فردی دست یافت. در همین دوره بود که اسب‌های چکیده‌نگارانه‌ی معروفش که برگرفته از ‌پروتوتایپ اسب در نگارگری ایرانی بود، را در آثار خود تثبیت کرد.

محمد علی ترقی جاه پس از سال‌ها فعالیت مستمر هنری در سال 1389 و سن 67 سالگی درگذشت.