حسین زنده رودی از مهم‌ترین چهره‌های نسل دوم نقاشان نوگرای ایران است که دغدغه‌اش کشف ارزش‌ها و ظرفیت‌های حروف فارسی، در شکل‌آفرینی تازه‌ای از هنر بصری است. در تابلوهای وی، حروف و کلمات فارسی در هم تنیده می‌شوند و با پیچ وتاب خوردن در یکدیگر، وحدتی از کثرت را آشکار می‌کنند که در نهایت، انباشتی خیره‌کننده از فرم را رقم می‌زند.