Englishبهمن محصص ۹ اسفند ۱۳۱۰ در شهر رشت به دنیا آمد و از ۱۴ سالگی در کارگاه محمدحبیب محمدی؛ نقاش گیلانی؛ فعالیتش را آغاز کرد. او در سال ۱۳۳۳ در آکادمی هنر رم مشغول تحصیل شد. این هنرمند نوگرا پس از بازگشت به ایران به عضویت انجمن ادبی خروس جنگی که توسط همت ضیاءپور تاسیس و افرادی چون سهراب سپهری، نیما یوشیج، هوشنگ ایرانی و … در آن بودند، درآمد.
ویژگی‌های شاخص آثار این هنرمند؛ بی‌سر بودن، درگیری‌های جسمی و مشکلات و ابتلائات فیزیکی است. کارکترهای آثار او شامل افرادی‌ست که سرهای کوچک و بدن‌های فربه دارند. همچنین در دوره‌ای تاثیرات هنر مدیترانه‌ای در کارهایش دیده می‌شد و به خلق آثار اسطوره‌ای پرداخت. این هنرمند نوگرا در نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های متعددی شرکت کرده و آثار در ایتالیا، امریکا و ایران نگهداری می‌شود.
محصص در کنار نقاشی و مجسمه‌سازی؛ در زمینه ترجمه آثار نویسندگانی چون لوئیجی پیراندلو، اوژن یونسکو و ژان ژنه و همینطور کارگردانی تئاتر فعالیت داشته است. او از پیشگامان طراحی صحنه تئاتر در ایران بود و در نمایش صندلی‌ها اثر اوژن یونسکو از تعدادی صندلی دکوراتیو و اکسپرسیو استفاده کرد که وقتی کنار هم قرار داده می‌شدند جنگلی آبستره را به ذهن متبادر می‌کردند.
او در زمان حیاتش دوستان اندکی داشت و در موارد معدودی با سهراب سپهری نامه‌نگاری‌هایی داشت. آیدین آغداشلو درباره او می‌گوید: «به گمانِ من او یکی از پنج هنرمند بزرگ هنر معاصر ماست». این هنرمند نوگرا که حدود نیم قرن از عمرش را در خارج از ایران زندگی کرده بود، در شامگاه چهارشنبه ششم مرداد ۱۳۸۹ در خانه‌اش در رم درگذشت. نقشی که نیما در شعر نو داشت، محصص در هنر مدرن ایفا می‌کرد.
شمایل هنرمند مدرن ایرانی با تصویر بهمن محصص ساخته می‌شود، در صورتی که شاید هنرمندان دیگری مانند نقاشان مکتب سقاخانه از شهرت بیشتری برخوردار بودند، بهمن محصص تا چند سال گذشته فراموش شده بود اما همیشه در ذهن هنرمندان با گرایش‌های مختلف هنری؛ یک هنرمند آنارشیست بود البته این شاخصه بیشتر در شخصیت بهمن محصص نمود داشت تا آثارش.