Englishحامد صدر ارحامی (متولد ۱۳۶۰ در اصفهان) نقاشی است که آثارش در حوزه‌ی نئوسوررئالیسم جای می‌گیرند و تأثیرپذیری او از سالوادور دالی و رنه مگریت مشهود است. او در برخی تابلوها با استفاده از عناصر نگارگری ایرانی میان سنت و هنر مدرن پیوندی ایجاد می‌کند؛ امری که او را به نوسنت‌گرایی نیز نزدیک می‌سازد.
کودکی او در سال‌های جنگ با ترس، آژیر و پناهگاه‌ها سپری شد؛ تجربه‌ای که علاقه‌اش به نقاشی را شکل داد. پرسش‌های عمیق و متناقض نیز او را به فلسفه کشاند. ارحامی تأکید می‌کند که آثارش را در چارچوب یک سبک خاص قرار نمی‌دهد و بیش از آنکه به دنبال اثبات خود در نقاشی باشد، به بیان محتوای انسانی می‌اندیشد. او این محتوا را با بهره‌گیری از بازنمایی کلاسیک و برای نشان دادن شکوه از دست‌رفته‌ی روح بشر به تصویر می‌کشد. به گفته‌ی خودش، این آثار پیش از هر چیز برای «منِ» سرشار از تضاد و بی‌اعتنا به نقد و توصیه خلق شده‌اند.
فعالیت حرفه‌ای او از سال ۱۳۸۷ با حضور در گالری آپادانا و آرت اکسپو تهران آغاز شد و یک سال بعد نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را در خانه هنرمندان اصفهان برگزار کرد. تاکنون بیش از ۱۰ نمایشگاه انفرادی و ۵۰ نمایشگاه گروهی در تهران، اصفهان، پاریس، استانبول و دیگر شهرهای جهان داشته است. او مدتی سرپرست گروه نقاشان مهرفام و عضو گروه هنری ایماژ بود. در سال ۱۳۸۹ مستندی درباره‌ی زندگی و آثارش ساخته شد و در سال ۱۳۹۳ در نمایشگاه «نوسنت‌گرایی» موزه هنرهای معاصر تهران شرکت کرد.
از نظر سبک‌شناختی، هرچند آثارش فضایی رویاگونه و نزدیک به سوررئالیسم دارند، اما با بنیان‌های فکری این جریان پیوندی ندارند. او به جای کاوش در ناخودآگاه فردی، به مسائل اجتماعی و سیاسی می‌پردازد. ارجاعات مکررش به دوران قاجار و مضامین آن، نمادی از مشکلات تاریخی و فرهنگی ایران است؛ چنان‌که درباره‌ی زنان می‌گوید: «زنان در تابلوهای من همچنان در زندان قاجارند.» از نظر تکنیک نیز آثارش بر پایه‌ی بازنمایی کلاسیک و شیوه‌های پیشامدرنیستی استوار است و استفاده از نگارگری بیشتر در سطحی صوری باقی می‌ماند؛ بنابراین تقابل سنت و مدرنیته در کارهای او بیش از هر چیز در مضمون جلوه‌گر می‌شود.
ورود او به بازار هنر از سال ۱۳۸۹ و سومین دوره حراج تهران رقم خورد. تا سال ۲۰۲۱ پنج بار در حراج‌های داخلی و بین‌المللی شرکت کرد و تمامی آثارش به فروش رسید. در اسفند ۱۳۹۳ نیز به‌عنوان جوان‌ترین هنرمند هجدهمین حراج کریستیز، اثری از او با سه برابر برآورد اولیه و به قیمت ۳۷۵۰۰ دلار فروخته شد. آثارش امروز در مجموعه‌های معتبر داخلی و خارجی نگهداری می‌شوند و بخشی از آن‌ها در بنیاد خزانه مرتضوی جای گرفته است.